Ah gönül ah,
Bilmediğin dağ başlarında uçar,
Bilmediğin deryalara dalarsın.
Yapma demedim mi !
Gitme demedim mi !
Dumanlı dağların derdi çok,
Derin deryaların akıntısı sert olur.
Dinlemedin,dinletemedim,
Başına buyruk kesildin.
Bak gördün mü,
Kırıldı,kolun kanadın,
Derin deryalarda takatsiz kaldın.
Kimbilir hangi ıssız kıyılara vuracak,
kimbilir hangi dağ başlarında feryat edeceksin.
Feryadın yankılansada o ıssız dağlarda,
Kimse duymayacak seni,
Kimse görmeyecek.
Ah deli gönül ah,
Kara sevda dediklerini kolaymı sandın sen,
Kolay olsaydı eğer,kara sevda derlermiydi?
İşte, aklını böyle alır başından.
Kurumuş bir gazel gibi,
Savurur bilmediğin yerlere.
Vurur seni bilmediğin kıyılara,
Dermansız,bitap düşersin de,
Ne görenin olur,ne de duyanın feryadını.
Bak !
Can dediğin cananın yok,
Yar dediğin yarenin yok,
Uğrunda karanlık gecelerde,
Ver bana onu Allah'ım dediğin,
Gözyaşlarınla,gel artık dediğin,
Nerede ?
Halinden bihaber,kimbilir hangi ellerde,
Sen !
Kimsesiz,garip kaldın bu yerlerde.
Sen hangi alemlerde gezersin ey gönül ?
Dur artık,dur,
Dur durduğun yerde.
Hüseyin Özcan
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 16:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!