Demedim Mi Şiiri - Süleyman Köse

Gel desem yolların bana uzaktır
Gözlerin dillerin bana tuzaktır
Sanmaki pişmanlık sana ıraktır
Sevda lokmasıdır bu yiyemezsin demedim mi

Çare yoktur od düşen yüreğin yangınına
Lokman merhem bulamamış bu derdin yarasına
Benzemez bilesin bu cehennemin narına
Aşk ateşidir bu yanamazsın demedim mi

Varıp da arzeylesen derdini yare
Arzıendam edip dilensen çare
Baçını veremez isen yanma boş yere
Yüreğini koyamazsan sevemezsin demedim mi

Her dilde bulunsada her yerde yoktur
Arama boşu boşuna o seni bulur
Aç kalp gözünüde bak işte aşk budur
Bakmazsan DİYARLI gibi göremezsin demedim mi

Her dil söyler sevdayı herkez sevemez
Her meylettiğin yürek seni söylemez
Bir gün pişman olursun yaşın bend bilmez
Her yüreğe benim gibi dolamazsın demedim mi

Gidersin tercihtir bu bakma ardına
Gözyaşımla vurulmadan var git Allah aşkına
Biliyorum geleceksin elbet binbir yarayla
Her kol seni benim gibi saramazki demedim mi

Şimdi pişmanlığındır bak elinde kalan
Dönde bir ardına bak nerede hatan
Yine ben olurum tek sana yanan
Her yıldızda gözlerimi bulamazsın demedim mi

Ne yastığın anlar halden nede yorganın
Bir aşkın ahıdır bu zifiri gecelerin
Kapa gözlerini şimdi maziyi düşün
Kimse tam olarak gidemez döneceksin demedim mi

Aldanma dildir bu tatlı sözlere
Anlamazsın nasıl geldin harap hallere
Kalan sevecek daima pişmanlık hep gidene
Verme gönlünü ellere ziyan olur demedim mi

Güvenme bahara yaza,hazan hep sonu
Gün gelir bozulur aşkım gönül oyunu
Kim yoluna yoldaş imiş anlarsın bunu
Haldan bilmeyene haldaş olamazsın demedim mi

Hangi sahte sözlere dillere kandın
Hangi ufukların sesine kandın
Şimdi dönülmez yolda mı kaldın
Kul olurdum yoluna sana YAR demedim mi