..DEMEDiM Kİ Şiiri - Onur Bilge

Gün ışığı gibi ulaştın, bana
“Kavlat, tüm derimi yak! ” demedim ki!
Gözümden sızarak bulaştın, bana
“İçimi yakarak ak! ” demedim ki!

Bazen belâ oldu, kirpiğin kaşın
Dalga dalga saçın, perçemli başın...
“Heykel gibi dikil, gönlüme taşın
Ruhumda ateşler yak! ” demedim ki!

Gök gürültüsünü seda etmişsin
Yağmuru, doluyu feda etmişsin
Göklerde bin türlü eda etmişsin
“Gözümde şimşekler çak! ” demedim ki!

Kasırga, fırtına... Estin başımda
Kum bile kalmadı, koca taşımda
Ben sana ne yaptım? “Ahir yaşımda
Dünyamı başıma yık! ” demedim ki!

Nehir misin, şakır şakır akarsın?
Her yerde önüme selle çıkarsın
Islak ıslak, bulut bulut bakarsın
“Çağlar ol, kalbime ak! ” demedim ki!

Erozyon mu oldun, kaydırdın beni?
Şeytan mısın, yoldan caydırdın beni?
Aşk sarhoşu edip, baydırdın beni
“Kapının önüne yık! ” demedim ki!

Azrail’im olup, karşıma çıktın
Deprem oldun, gönül evimi yıktın.
Ne çabuk usandın, nazımdan bıktın?
Sana bir kez bile: “Tık! ” demedim ki!

O nasıl yürüyüş, duruş ve bakış?
Beynime işlisin, sen nakış nakış.
“Haydi çık karşıma, yakama yapış
Başımı belâya sok! ” demedim ki!

Binlerce kişinin içinden seçip
Cayır cayır yakıp, karşıma geçip
Ilık ılık akıp, kendinden geçip
“Gözlerime öyle bak! ” demedim ki!

Bende kilitlenip kalmış, gözlerin
Ağlama, canımın içidir, yerin.
“Fısıl fısıl konuş, bak, derin derin
Gönlümün tahtına çık! ” demedim ki!

Bu şiir bir çığlık, şikâyet değil
Duygu hırsızlığı, sirayet değil
İstersen yırt, hadis ve ayet değil
“Muska yap, boynuna tak! ” demedim ki!

Bütün insanları karşına alıp
Herkesi bitirip de yalnız kalıp
Kızaran, ıpıslak gözlerle dalıp:
“Seviyorum! ” dedin: “Gık! ” demedim ki!

O/nur seninledir, ölene kadar
Seni yaşar, sana canını adar!
“Çılgın sevdan, benim aklıma zarar
Haydi, yüreğimden çık! ” demedim ki!