DEMEDİM Kİ
Ey varlığıyla hemhal olduğum dilber
İlkin sadece “bak” dedim, “yak” demedim ki
Çek bir sandalye, geç otur karşıma
Tutup da baş köşeyi kap demedim ki.
Hayalinle iki muhabbet edelim dedim
Sohbeti uzatıp yatıya kal demedim ki
Ay ışığını perdeleyen kara bulutlara
Karşımdaki ay yüzü ört demedim ki.
Birer orta kahve yap içelim dedim
Cezveye esrarın kat demedim ki
Kahveyle nargile yakalım dedim
İçime çektiğim duman ol demedim ki.
Varlığım, buluştuğumuz rahmet tepesi
Yokluğumun adresini sor demedim ki.
mstfatabay
Kayıt Tarihi : 23.10.2024 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Suskun Kalem şiir kitabımdan
![Mustafa Atabay](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/23/demedim-ki-18.jpg)