Oturttuğun gam tahttı bana zindan demedim
Güneşe meyl vererek budur derman demedim
Zulümün peteğinden bal akıp süzülmez ki
Kazası olmaz aşkta riyâya ban demedim
Kavlin kat-i fermanı dudaklarında payan
Cefanı ihanete asla akran demedim
Hiç akmaya akmaya damarda kurudu kan
Gülden lûffun gerektir cana ihsan demedim
Bin efkârım yâdıyla şad olup eğlendin de
Vira gönül diyerek yâre isyan demedim
Ey! Gayrete, hasrete ömür biçen gafletim
Bil ki derbeder kalbe vaktin ziyân demedim
Yâr biçtiğin kaftanı Feryâd ile yâd ile
Hep giydim de âzâd et can perişan demedim
Cevrin odunda yanıp kül beni kıskansa da
Elifi bilmez cahil aşka yaban demedim
Vasfın kayıp nihanda arama sakın Şükran
Ateş-perest gönlüne sudur sızan demedim
Kayıt Tarihi : 13.7.2010 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Harika dizeler tebrikler Şükran hanım selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)