Demedim Şiiri - Emrah Polat

Yüreğim buruk,
Gerçeği söyliyemeden,
Atılan her suçu kabullenerek,
Sahte öğrenci kartımla,
Arkama baka baka gidiyorum bu şehirden....

Gitmeden önce,
Hatırası olan bir yere uğradım terminalde.
Bizim masamıza oturdum,
Benim yerimi de boş bıraktım,
5 dakika da gözümün önünden geçti
Koskocaman bir sene.
Sıkıntılı inmiştim 8 ay önce
Yine sıkıntılı biniyordum otobüse.
Malatya'dan İstanbul'a diye ilk anons yapıldı,
İkinci, ardından üçüncü....
Binmek istemiyordum nedense.
Yolculuk başlamadan hemen önce,
Koskocaman harflerle,
Demedim yazdım.
Yazdım da yine sebebini yazamadım,
O boş bıraktığım yere.

Beni suçlayan gözlere,
Demedimden başka ne diyebilirdim ki?
Tek tesellim,
Rabbim biliyordu içimi.
Yaptığımı izah edemedim ya içim içimi yedi.

Biliyorum,
Hatanın büyüğü bende,
Peki siz biliyor musunuz?
Kaç kere denedim telefon açıp sormayı,
BABİLİ NABER diye.....