“Gel, gir” dedim gönül bağıma,
“Yık, yak, viran eyle” demedim.
“Gönlümün fırtınası ol” demiştim ama,
“Beni bir o yana, bir bu yana savur” demedim.
Sende gördüm, sende buldum aşkı,
Bir olup yanmak istedim gönül ateşinle.
“Gir gönlüme, sonsuza kadar kal” demiştim ama,
“Ne sen yolcu ol, ne de ben hancı olayım” demedim.
“Güneş gibi doğ” demiştim dünyama,
Beni susuzluktan kavur demedim.
“Gel gül misali aç” demiştim gönlümde ama,
Dikeninle kalbimi parçala demedim.
Gözlerinin güzelliği yaktı, kavurdu bağrımı,
Bir bakışın esir eder adamı.
Bu Mecnun’u “Sev” demiştim ama,
“Ateşe at, git” demedim.
Oktay Güvener
Kayıt Tarihi : 3.7.2023 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!