Demedi deme Şiiri - Hasan Turgut

Baharlara aldanıp,hazanlara dönersin.
Gönlündeki kor yangın ,biter demedi deme.
Mum gibi erir durur,günü gelir sönersin.
Varlığına son nefes,yeter demedi deme.

Şimdilik anlamazssın, gül dalında goncasın.
Sanma alemde teksin,milyonlarca,oncasın.
Sanma bulunmaz eşin,dört yapraklı yoncasın
Has bahçende baykuşlar,öter demedi deme.

Sığıntı yerin olur,kıyı,köşe,bucağın
Söner şen şakrak halli ,sımsıcacık ocağın.
Ellerin koynundada ,bomboş kalır kucağın.
Bacadan küflü kurum,tüter demedi deme.

Solar Betinle benzin,bükülür boynun,belin.
Tutmaz olur dermansız,kırılır kolun,elin.
Sükut zamanı heyhat, susar lal olur dilin.
Takvimlerde yapraklar,yiter demedi deme.

Ne yaşadın ne gördün, hepsi de birer yalan.
Talan olmuş hayatın,yaşantın tümden talan.
Ömründür tek sermaye, nedir eline kalan.
Yarının dününden de,beter demedi deme.