aynı toplum aynı millet,
aynı şehir aynı yol.
aynı güneş aynı hava,
bir bahçenin meyveleri.
değiştirmez mayayı şucu bucuyum demek.
nefisleri yoğuran,
aynı çamur aynı su.
harmanlanır nesiller ortak kültür içinde.
renkleri farklı farklı,
dünya görüşü farklı.
değişmiyor ne yazık insani değerleri.
yozlaştı gelenekler,
yozlaştı davranışlar.
bataklık çamuru gibi kokuşmuş eğitimle,
yok olmuş Milli benlik.
o bağlayıcı tutkal,
kalmamış gönüllerde.
dindarında bir gaflet,
solcusu iki yüzlü.
ulusçuda bir hava!
milli söylemlerinde milliyetçiler kayıp.
ortak nokta işkembe,
birde ayarsız uçkur.
çalışmadan kazanmak hayalinde herkesin,
olmuyor asla derdi üretim denen şeyle.
abuk sabuk diziler,
çeşit çeşit yemekler,
malzemesi bedava!
geziyor kanal kanal,
arıyor iyisinden cebi dolu bir l/eşi!
dalar sanal oyuna sanal dünya insanı,
çevresinde oynanan oyunlara seyirci.
işin özünde meta.
kazan da nasıl olursa olsun,
kendini düşün yeter!
görürüz bu kafayla gittiğimiz çıkmazı,
çok yakında yaşarız savaş denen illeti.
çalıyor çanlar bakın,
kendi düşen ağlamaz.
bu resmi çizen kimdi?
kırılsaydı şu elim deme zamanı geçti.
Mehmet Macit
224.11.2015
Dikili/İzmir
Allah; Milletimizi içinden çıkılması zor savaşların içine düşürmesin
Mehmet MacitKayıt Tarihi : 25.11.2015 17:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)