DEME KİMSEYE DAYI
Uzağı mı olur görünen dağın?
Atmayı dene ilk adımı
Tükenip geçmeden çağın
Ne kin taşır, ne bilir hile
Uçar tüylü kanadıyla kelebek
Bir gülden başka bir güle
Ömür, sayılı nefesten
Yaradana kulluk et
Uçmadan can kafesten
Suyu kesmişse toprak
Önce sararır sonra kurur
Nihayet düşer daldaki son yaprak
Sakın bir tutma; akı, karayı
Geçemesen de köprüyü, aman ha!
Deme kimseye “dayı”
03/03/2015 09:20
Halil ManuşKayıt Tarihi : 3.3.2015 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!