Havayla su odla toprak....
Bu can, bu ten, bu ben.
Çarmıhın kollarında
Sağa-sola gerilerek,
Zamanın parmaklarıyla derilerek,
Ormanların zümrüdünden süzülerek,
Üzülerek
Üzülüb üzülüb kırılmaya yön koymayan
İşık düşür
Şık düşür
Bu can, bu ten, bu ben.
Göğü başına papak* eyleyib,
Yeri yanına yamak eyleyib,
Canına cahan arayıb
Canda nihan arayıb
Dolaşıb dolan,
Döşenib ölen...
Bu can, bu ten, bu ben.
Sıra sıra sıralanıb
Kışdan kopub aralanıb
Yaz havası can kavgası
Başı kal`de kara dağlar
Bu can, bu ten, bu ben.
Hava gelmedi başıma....
Deme ki, yoksa...
Ya sabır... ya sabır...
30.04.09.
Papaq-şapka
Kayıt Tarihi : 12.3.2018 11:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!