Deme Ki Şiiri - Murat Gezici

Cenaze gibi bedenim
Ne kimseye ne kendine faydasız…
Geceleri topraga verdim amansız
Yürüyorum ama gitmelerim anlamsız.

Sensiz kalan bu bedenim
Her bir anıyla zamansız.
Cenaze gibi bedenim…
Öylece ortalarda kalan…
Öylece sessiz… öylece çaresiz.
Ve ağaran saçlarımın akındasın
Sen gitsen bile hala aklımdasın.
Yıllar geçse de sen hep şuramdasın.
Sol yanımın kırgınlığındasın.

Kendimi bıraktım sessizce toprağa
Hayallerimi saldım kara gecelerden sabaha.
Adını hep son kez andım her gün ışığında
Kendimi gömdüm şimdi kimsesizler mezarlığına.

Gelme sakın…
Bir kez ağlama ardımca..
Deme ki ben en çok onu sevdim.
Deme ki severken bile özlerdim.
Deme ki ayrılık beni de yaktı
Deme ki ağlayamadım yaşlarım içime aktı.
Deme ki hayaline sevdalıydım
Deme ki ona uzaklardan bakardım.
Deme ki sabahları ilk o vardı içimde
Deme ki her sözden sonra hep dilimde
Deme ki kalbimdeydi beyazlar giyerken de
Deme ki en çok onu sevdim ellerin olurken de.

Bil ki eskitemez yıllar,
Yürekte ki sevgileri.
Ve hiç bir mahkeme affetmez,
Terk edip gidenleri.

11 Mayıs 2018