Deme bana Şiiri - Mikdat Bal

Üst üste yığıldı bunca dert keder
Çöküyorum artık gül deme bana
Bu özlem bu hasret ne zaman biter
Bıkıyorum artık kal deme bana

Seven ayrılınca yanar özünden
İnsan iki büklüm olur hüzünden
Ezberledim artık bakıp yüzünden
Okuyorum artık bil deme bana

Kuşlar yuvasına bir şey taşıyor
Bakıp donakaldım ruhum üşüyor
Gözlerimde yaşlar dolup taşıyor
Döküyorum artık sil deme bana

Hasret zehir katar yemeğe aşa
Çeker insanoğlu gelince başa
Kıvrıla kıvrıla çarparak taşa
Akıyorum artık sel deme bana

Der Mikdatî gönül azgın, bağlanmaz
İçten yaralıyım yaram sağlanmaz
Gurbette ölenler bile ağlanmaz
Çekiyorum artık öl deme bana