Eğer derde düşüp çok üzülürsen.
Hatır gönül bilmeyene yar deme.
O sefa sürerken sen ezilirsen.
Hatır gönül bilmeyene yar deme.
Sözün duyup baykuş gibi öterse.
Burnunun dibinde şerden biterse.
Yaşlanınca bir köşeye atarsa.
Hatır gönül bilmeyene yar deme.
Senden gayrı yatıp ayrı durursa.
Ayrılıktan öte öz vurulursa.
Hasretlere kalıp söz kudurursa.
Hatır gönül bilmeyene yar deme.
Zehire dönerse ekmeğin aşın.
Ah çekip,gün olur ağrırsa başın.
Bir içim su hayat,kendini düşün.
Hatır gönül bilmeyene yar deme.
Ozanım diyor ki acı söz duyup.
Diyorsan kendine çektiğim ayıp.
Böyle yaşıyorsan yılların kayıp.
Hatır gönül bilmeyene yar deme.
Erbaa 09.01.2019
Duran Bükülmez
Kayıt Tarihi : 7.6.2019 19:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!