Deme Şiiri - Mustafa Karakaya 2

DEME
Ağızda dil varken şaşmazmı lisan
Töbe et kulunu üzmedim deme
Nefsine kölelik edendir insan
Dünyayı boşuna gezmedim deme

Sevgisiz yürekler karardı kirde
Yatanı görüyoz dolu kabirde
Yenilgin yokmudur gurur kibirde
Insanı tepeden süzmedim deme

Bitmezmi sanırdın gidilen yolu
Canımız bekledik parayı pulu
Aç kaldı görmedik yetimi dulu
Elini sakın ha büzmedim deme

Bizimdir belledik coşkun akanı
Elekten eledik karşı çıkanı
Adalet bilmedik bulduk makamı
Fakiri yoksulu ezmedim deme

Namustu kadınlar reklamdır yaptık
Batılı soyundu bizlerde kaptık
Sarıgı olana imanıp taptık
Çıkarı tülbenten süzmedim deme

Inkarcı kesilme ısraflar taşkın
Zevkine kapıldık edeple aşkın
Gidere gelire olmuşuz şaşkın
Dört işlem yapmadım çözmedim deme

Sofralar ganimet hesapsız rızık
Dünyaya aldandık etmedik azık
Şükürsüz kalana acırım yazık
Varlıklar içinde yüzmedim deme

Kadir'e kavuştun tutasın dalı
Kırık kalem nice töbesiz halı
Doğrumu kazandın serveti malı
Haramsız kazanıp düzmedim deme.
MUSTAFA KARAKAYA