Tabiatla insan iç içe yaşar
Karıncada olsa ezeyim deme
Akıl denizime dalanlar şaşar
Ruhsatın yok ise yüzeyim deme
Ermiyor aklımız mantık yorulur
Cahil insan bir birine darılır
Sevgi pınarında sular durulur
Kin kibir beziyle süzeyim deme
Cömerttir tabiat olmayın öcü
Birlikte yaşarız hep kardeş bacı
Bizleri yaşatır sevginin gücü
Yalanla gıybetle gezeyim deme
Ulaşsın mesajım topluma ferde
Canım feda olsun mert oğlu merde
Gönül dostu için geçilir serde
Ozan Ezgini yi üzeyim deme
2005-12-26
Öztürk KaralKayıt Tarihi : 15.3.2007 20:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öztürk Karal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/15/deme-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!