Deme
Sustukça düğümleniyor boğazım
Tuba nefesiyiz dedik de anlatamadık derdimizi kimseye
Duvar yazıları geliyor aklıma eski günlerin
Gül kırmızısı büyük harfleri sevdik de duyuramadık hecemizi kocaman bir halka
Neyse ki yoksun sevgili şu kara günde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta