DEMDİR...
tılsımını yitirmiş gecelerde
koynuma gizlerim
buğulu hasretini.
İnce-ince kar yağar boyuna,
buz keser salıncakları.
parkamın içine kurarım
kömür gözlü sobanı
acı tütünümü yakarım
kendimi yakarım.
aslım, yıllanmış bir şarap sanki
yudum-yudum içerim
demdir bu.
Kayıt Tarihi : 6.10.2006 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!