Ne de olsa dem tutmak benim işim.
Bilmem öyle bağırıp çağırmak,
Bilmem öfkeyi feryadla sunmak,
Bilmem kin güdüp misilleme yapmak.
Sarılırım yalnızlığıma,
Bir secde de açarım ellerimi,
Bir de tütün eklerim
Sık boğaz eden dertlerin kastına.
Dem tutmaya alışkın olsam da,
Hüznümü de örterek yaşarım bir başıma.
Suskun gönül ve yorgun sabrımla....
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 1.11.2023 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Döndü Dülger](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/11/01/demdendir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!