Demde Pervane Şiiri - Bülent Baysal

* DEMDE PERVANE *

Ey güzel; Kim dedi sana cenneti gözünde topla
Gündüz güneşi, gecemde ay'ı, mehtabımı içinde sakla
Hele gel, sen seni, gariban gönlümde yokla
Neylesin tenini, gönül demine düşmüş pervane

Ey güzel; Say ki selvi süzülüşüne hastayım
Uzun zaman oldu, o gülüşü göremedim, yastayım
Hayelde sen varsın, bir fizanda, kâh bilinmeyen denizlerde forsayım
Neylesin tenini, gönül demine düşmüş pervane

Ey sevgili; O gözlerde, nice okyanuslar aştım
Posseidon ile savaştım, köpüren dalgalarda, gözlerde yaştım
Gün oldu, yürek sığmadı kabına, isyanlarımda taştım
Neylesin tenini, gönül demine düşmüş pervane

Kök salmış toprağa agaç, dalda güle durmuş, tomurcuk, yaprak
Konmuş bir çift serçe, onda aşkı seyret, muhabbete bak
Alınan tek bir nefesin, sırrına dahi ola bilmemişken, çırak
Neylesin tenini, gönül demine düşmüş pervane

Bülent Baysal
27/Haziran/23

YOLU SEVDADAN GEÇEN YÜREKLERE SELAM OLSUN...

(Resim: Bu gün Edremit'ten doyumsuz gurup...)