Dîsa pelên payîzê ji daran dibarin.
Payîz demsala tenêtî û veqetînê ye.
Dîsa, cihên şil.
Bêhna veqetînê ya xurt tê.
Parçeyek ji me wek darê bi pelên xwe ketiye.
Hêsirên me di nîvê rê de mîna kulmekê ne.
Ev pel hêrs in.
Ev peyarêk şikestî ne.
Mirov aciz kirin.
Yanî payîz e.
Demsala tenêtiyê demsala xemgînbûn, şikestin û windabûnê ye.
Payîz demsala veqetînê ye.
Kayıt Tarihi : 1.5.2024 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!