Gazel Şiiri - Fikret Geçen

Derd-i hicrândan sararmış çöl kuraktan dem vurur
Göz uzaktan cân tuzaktan dil firâktan dem vurur

Gamlı rindler cevr-i yârden gün be gün her dem solar
Saç beyâzdan şeb ayazdan ten araktan dem vurur

Herkesin gönlünde isyân şükre meyyâl kul hani
Mîr gedâdan dost cüdâdan pîr çıraktan dem vurur

Her vakit arzû-yı insân deste düşmez dünye bu
Ot oraktan ses tıraktan baş taraktan dem vurur

İmtihândır sırra vâkıf olmayan nâ-dân gerek
Hâr cefâdan yâr vefâdan hâk çoraktan dem vurur

Bir değirmendir bu âlem ömrü yermiş kaygılar
Ehl-i dünyâ câna meftûn son duraktan dem vurur

El'azîzî aşka mağlûb neylesin nâ-çâr gönül
Cânı vermiş yâre ammâ yol ırâktan dem vurur

el-'azîzî