Dem Tutmuş Sevda Şiiri - Ramazan Öncel

DEM TUTMUŞ SEVDA

Yitirilmiş bir baharın
Çiçek tarlalarında geziyorum
Boyun bükmüş laleler gibi
Sıcağını saklamış yazların
Gölgesinde üşüyorum
Koyulaşan yeşilin
Çıldıran diriliğinde
Hazana dönmüş
Mevsimlerin ortasındaymışım gibi
Tarumar olmuş sevdaların
Rüzgarında savruluyorum
Unutmak için seni
Yürek pınarımın gözüne
Paslı mazgallar koyup
Demirden sürgüler çekiyorum
Sahte sevdalardan kendime
“Hasan Sabah” cennetleri kurup
Debdebeli bir hayat içinde
Yarınlara
Yaşayan bir ölü gibi yürüyorum
Ama yinede bitmiyor gülüm bitmiyor
Dem tutmuş sevdan
Baharda gırç tutmuş kar gibi
Erir erir akar içime...