Ahdinden cayan beşer çıkmış insan avına
İlâhî aşkın köşkü örümcek ağı bu dem
Furkan ihtar etse de "Gelme nefsin tavına!"
Diken ile bezenmiş muhabbet bağı bu dem
Firavunun mayası kök salınca genlerde
Kaybolmuş insanoğlu kibir ile ben'lerde
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta