Ahdinden cayan beşer çıkmış insan avına
İlâhî aşkın köşkü örümcek ağı bu dem
Furkan ihtar etse de "Gelme nefsin tavına!"
Diken ile bezenmiş muhabbet bağı bu dem
Firavunun mayası kök salınca genlerde
Kaybolmuş insanoğlu kibir ile ben'lerde
Sureti öfke kusan virane bedenlerde
Kine karargâh olmuş aklın otağı bu dem
Uymaz olmuş insanın bir ânı bir ânına
Şeytanı şahit tutmuş dinine, îmanına
Adalet umuduyla merhamet limanına
Sığınan mazlumların sarsılmış dağı bu dem
"Şerefli" payesiyle bu âlemde nam salan
Ya akrep olmuş yine, yahut zehirli yılan...
İbrahim'i ateşe atanı örnek alan
Vicdansız zalimlerin saltanat çağı bu dem
Kayıt Tarihi : 10.9.2023 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!