Sömürüldü çocukluğumuz tozbulutların gölgesinde
Yıkılmış umutlara sahip çıkmamış hiç kimse
Umutsuzluğa hapsolmuş ölüm kokusu içinde
Derinliklerde saklanmış yaşamın düşlerinde
Küçük çocukların esrarengiz çığlıkları
Bir sessizliğin kokusunu kuşattı
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta