Sömürüldü çocukluğumuz tozbulutların gölgesinde
Yıkılmış umutlara sahip çıkmamış hiç kimse
Umutsuzluğa hapsolmuş ölüm kokusu içinde
Derinliklerde saklanmış yaşamın düşlerinde
Küçük çocukların esrarengiz çığlıkları
Bir sessizliğin kokusunu kuşattı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta