Ben hiçbir zaman,
Bir şeyin sonunu düşünmeden yaşayamadım.
Hep bir korku, hep bir burukluk oldu içimde.
Mesela çocukluğumda,
Bir rüzgara, kuşa meydan okuyamadım.
İsraf edemezdim, sayılıydı adımlarım.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Korkularımız, hepimizin vardır, her zaman vardır. Özgürlüğümüzü kısıtlar, yaşamımızı frenler. Ta ki içimizde özgüvenimizi tamamlayana dek. Özgüvenimizle birlikte kuşlarla, bulutlarla yarışmak içten bile değildir, inan buna. tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta