Dem Güzeli Şiiri - İbrahim Kilik

Hint racası, Çin perisi,
İçenlerin sevgilisi.
Adı çay yalan gerisi.
Demi gül damlası,gül damlası.
Buğusu yâr nefesi, usaresi aşk kokusu.
Huzuru işler ruhlara, sevgidendir öz dokusu.

Dem denince akla gelen ve iştiyakla içilen.
Yolundan hazla geçilen,
Dirlik düzenlik korusu.
Sabah akşam gül kurusu.

Demi demler dergâhında,
Demir de çay da tavında.
Çayı güzellik çağında, içmek cana canlar katar.
Kendi cevabı sorusu.

Ay doğarken çay faslına,
Can rücu eder aslına.
Bardakları sıra sıra, dizer canlar semah eder.
Çay meclise geldiğinde,
O mecliste olmaz keder.

Can usanmaz güzellikten,
Canlar ile yârenlikten
Sanki nur yağar demlikten.
Yârle çaylı esenlikten, unutulmaz anlar doğar.
Esenlik sıkleti boğar.

Dem demliğe zinet olur,
Huzur gelir, dert kaybolur.
Gönül dostu arar bulur.
Damakta tadı duyulur,yâr nefesi çayı solur.
Cümle kaygılar yok olur.
Ankara,21.11.2008İ.K