Dem Dediğin Muhabbettir

Dem dediğin muhabbettir Mestane kılar insanı Akar gönül pınarından Yaradanın bir ihsanı Gönül Hakkın mekanıdır Afirlerin meydanıdır Marifetin divanıdır Bir eyler canı cananı Dem ehline helal imiş Canlar kemalete ermiş Nicesi kaynamış taşmış Dökülmeden dört bir yanı Sofu eremez bu sırra Bu sofradan ayrı dura Gömlüne bir kilir vura Vallah kaçırtır imanı Muhabbeti dem eyledim Bin derde derman eyledim Hem çaldım hemi söyledim Taşa tutun Doğan Canı Ozan Doğan Can Baba