DEM
Daralırım Nur’suz, alır giderim başımı
Her soluk zikirdir Nur’a hesapsız
Yüküm canımdır bedenimde koşulsuz
Ağır ağır çıkar zirvelere düşünmeden
Sevmem gölgeleri, nursuzken derinlerde
Güne vururum kendimi şahikalarda
Demlerim nurlu çayımı narlanırım
Nur’suzken yudumlarım deva niyetine
Her yudum Nur olur zevk içinde
Dönerim nursuz mekâna çaresiz
Kıvranırım yanarken hasretlere kan yaren
Dayanamam nursuzluğa, akıl ne derse desin
Ellerim şuursuz, el atar nur çayına
Nar olur ellerim, tutuşturur ocakları
Nursuzken de nurlu çayımı demlerim
Zaman akar gider hasretler içinde
Dem ocağımın altı her zaman narlıdır
05.07 11.09.2010
ANKRARA EVİM
Kayıt Tarihi : 12.9.2010 04:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!