Derdi çok olanın demli olurmuş çayı .
Demli bir çay koydum dertlerime.
Gecenin en zifiri saatleri ,
Bir ay dinledi beni .
Kapkara bir yalnızlığa dem vurdu saatler .
Yokluğuna kayarken gökten yıldızlar .
Senli dilekler tuttum .
Hani olmazya gönlümü avuttum .
Aşılmaz,geçilmez yollara vurdum kendimi
Hasretini katre katre yaşarken ,
Vuslatına dem olup çıkmazlara savruldum.
Sükut eylerken yüreğim .
Sessizliği yüklediler vebalime
Şimdi sığınıp demli bir çayın sıcağına
Isıtıyorum zemheri yüreğimi
Kırıyorum kalemimi şiirimin son satırına
Gam kusar hecelerim dem tutmuş karanlığıma
Bay KaraKayıt Tarihi : 5.10.2024 14:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bay Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/05/dem-146.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!