Güneşin ışığı ile yanan yüzüm.
Gecenin gizeminde savruluyor.
Akşamın hüznünde demlenen özüm,
Nice rüzgârlara yelken açıyor.
Gurup vakti söylemez olur dilim.
Zamanın akışında, ne günler sarsılıyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
