Dem Şiiri - Nesrin Özdemir 2

Güneşin ışığı ile yanan yüzüm.
Gecenin gizeminde savruluyor.
Akşamın hüznünde demlenen özüm,
Nice rüzgârlara yelken açıyor.

Gurup vakti söylemez olur dilim.
Zamanın akışında, ne günler sarsılıyor.
Lal rengi kadehlerin sıcaklığında sözüm.
Dudağıma ıslak bir tat hazzıyla bağlanıyor.

Nağmelenip geceye sevda oluyor dilim.
Pınar olup akıyor bildiğince kalbim.
Solmuyor hercâi çiçekler elimden.
Sabah akşam her dem, en güzelinden,
Sesimde nice hasretler besteleniyor.