Dem Şiiri - Yavuz Doğan

dünya sonsuz bir meyhane ben bir garip şarap ehli
üzüm değil tek sebebi, şıra dokunuyor bana.
soluğum sahra iklimi adımlarım türap ehli
yangın değil soyu bozuk çıra dokunuyor bana.

kaç kaybolmuş ruh içinde bir ben vardır ben bilirim
dünya sonsuz bir meyhane ben bir garip şarap ehli.

her günahın kıyısına adem kadar yakınım ben
en karanlık sokaklara gölgem kadar yakınım ben
alacağım son nefese bir dem kadar yakınım ben
hangi renge gönül versem kara dokunuyor bana

kaç kaybolmuş can içinde tövben vardır ben bilirim
her günahın kıyısına adem kadar yakınım ben.

olmayacak her duanın ardındaki amin benim
tutulması en uzak söz unutulmuş yemin benim
bugün değil yarın değil az önceyim, demin benim
bir çocuğun dizindeki yara dokunuyor bana.

kaç acıyı riya ile örten vardır ben bilirim
olmayacak her duanın ardındaki amin benim.