Güneşin altında gümüşten ışıltılar saçarak ilerleyen su gibi akıp gitmekte zaman.
Kimi an simden iplik misali bir çalının gölgesinde farklı yansımalar eşliğinde, kimi an ise farklı yönlerden gelen akıntıların sarmalında coşkulu ve arzu dolu.
Yerin bilinmeyen yöresinden yerçekimine inat buluştuğu yeryüzünde özgürce akıp gitmek suyun alınyazısı olarak görülebilir belki. Ve hatta gökyüzünde bulutlardan süzülüp varlığına katılan yağmur damlaları ile güçlenmek de şansı olmalı. Gökyüzünün yeryüzüne armağanı olan kar tanelerinin toprağın, ağaçların ve evlerin çatılarında oluşturduğu bembeyaz bulut yansımaları yine güneşin yardımıyla karışıp gider zaman adlı ırmağa, akarsuya. Bir göl veya denizle karşılaşana kadar süren bir özgürlüktür, suyun delifişek özgürlüğü... Zamanın da akıp gittiği ve biriktiği bir yer olmalı diye düşünmeden edemiyor insan.
Tarih diye adlandırdığımız, gerçekte bin yıllar ötesinden günümüze akıp gelen zaman adlı ırmağın çağımıza sürüklediklerinden başka nedir ki? Genel anlamda böyle olsa da bize masalsı gelir bütün bunlar. Bizi daha çok ilgilendiren bize ait olanlar yani şahit olduklarımızdır. Irmağa, kar gibi eriyip gitmekte olan hayatımızdan, varlığımızdan, anlarımızdan eklediklerimizdir. Anılarımızdır.
Güneşin altında gümüşten ışıltılar saçarak ilerleyen su gibi akıp geçer zaman ve anılar denizinde toplanır bir ömür. Demlenir.
Demlendikçe dibe çöker ağırlığı olan, hayatımıza anlam katan bütün anılar. Suyun üzerinde kalanlar korkularıdır ömrün, keşkelerden ve endişelerden dolayı oluşan. Ve zaman, demini almaktayken anılar, buharlaştırıp uçurur gökyüzüne bulut olsun diye tüm korku tortularını.
Gün gelir demlenmiş ve dibe çökmüş anılarımız toprağa kavuşurken bizimle, keşke ve endişelerden oluşan korkularımız, bir başka ırmağa kavuşmak üzere bulutlara ulaşır göklerde ve bekler zamanını.
Kim bilir belki de bin yıllar sonrasında korku bulutlarının giderek azaldığı, yeryüzüne hiç inmediği, masmavi bir gökyüzünün altında dolaşır insan.
Bekliyor dünya böyle bir ulusu
Bir ırmak gibi coşkulu ve arzulu
Sonsuza akmak olan, tutkusu.
Kayıt Tarihi : 20.4.2019 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Ekrem](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/20/dem-106.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!