Deliyim deli
Deliyim ben
Deli.
Yerli yersiz konuşan
Aklına, her estiğini yapan
Bir deli.
Deliyim ben
Deli.
Kendi kendine gülen
Lafını, hiç kimseden esirgemeyen
Bir deli.
Deliyim ben
Deli.
Karar verdim vardım, Mazhar Osman kapısına
Bağırıştılar.
Deli geldi deli dediler.
Açtım ağzımı yumdum gözümü dedim, ne sandın Veli.
Çekil, şöyle geri.
Açıldı kapı sıvıştım içeri.
Deliyim ben
Deli.
İster hoş görün ister hoş görmeyin beni.
Bana derler bizim deli
Aklım ereli.
05 Ağustos 16
Antalya
Kayıt Tarihi : 5.8.2016 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yüksel Şanlı Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/05/deliyim-deli-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!