Deliyim! Şiiri - Helin Kaymak

senin yine hiç zamanın yok,
ben ise
sınırda kişilik bozukluklarının analiziyle
sınırda ekonomik bozukluklara vara vara tabanlarımı aşındırdım.
belki yine buna benzeyen bir kurşundu senin isabet ettiğin
ya da kayboluyorduk birbirimizden habersizce o toplumsallaşmış kara delikte!
sen mi isabet etmiştin o kurşuna!
o halde neden ben öldüm?
saçmalamaya ihtiyacım varken varıp seni bulmam boşa değil ha sakın ola öylece basit bir düş mekanizmasına kapılmayasın.
şuanda öyküler yazıp kafanı ağrıtmak, bulandırmak isterdim ama sen gideceksin...
ben, ben zaten gittim.
yokluğuna merhaba dedim ya
beni deli zanneder başkası yazdıklarımı görse.
delirmiş olsam!
sözcüklere sığmayıp
bir boğaz köprüsünden intihara sürüklesem kendimi,
asıl delilik bu
olur bana kalırsa,
neden dersen,
isabet ettiğin kurşunla öldüm çünkü.
senin kurşun sana mı falso yapmış oldu,
yoksa bana mı bilemiyorum ama
"full metal jaket" kadar aptal bir yerdeysen sen
varsın bana falso yapsın.