Daglar yıkılmıs arasında ben varım
Bir heykelden farkım yok o annda
Ama gülüyorum kendime sahip olamıyorum
O an bir deliyi andırıyorum
Heykeller önemli olur ya
Ben umursanmaz bir heykelim
Etrafımda toplanıyorlar ama umursadıklarından degil
Gerçek mi sahte mi diye bakıyorlar
Karara varsalar hemen gideceklerini zannediyorum
Aralarında merak etmeyenler de var tabi
Ama bakıyorlar
Bir anda yine düşünüyorum niye baktıklarına
Bir anda buluyorum
Bana değil dagların niye yıkıldıgına bakıyorlar
Yine bir deli gibi gülüyorum
Ama bu sefer hiç susmuyorum.
Kayıt Tarihi : 20.2.2018 14:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)