Deliye dönmeye başladım, gönül yorgun, başı duman,
Sevdaya düşeli çok oldu, içimde fırtınalar savrulan.
Bir gülüşüne esir oldum, aşkın zehrine tutsak kaldım,
Düşüncelerim uçuşuyor, benliğim adeta dağıldı, darmadağın.
Bir çılgına dönüştüm, mantığımın sınırları aşıldı,
Yollarımı şaşırdım, kayboldum kendi içindeki labirentte.
Ruhumun sırları açığa çıktı, delilik sarıp sarmaladı,
Yıldızlarla konuşuyorum, ay ışığına aşkımı anlatıyorum sessizce.
Deliye dönmeye başladım, gerçekle hayal arasında sıkışıp kaldım,
Düşlerimde seni taşıyorum, uçsuz bucaksız bir aşk okyanusunda.
Duygularım coşuyor, hislerim şiddetleniyor, delilik sarhoşluğuna daldım,
Sensiz geçen her an, içimi hüzünle dolduruyor, akıllımdan vurulmuşçasına yakıyorum.
Bir deli rüzgar esti kalbimde, aşkın ateşiyle yandım durdum,
Gözlerin ateş saçıyor, beni kül edip, küllerimle yeniden doğurdun.
Akıl almaz bir tutkunun kollarında sızıyorum, delilik içime işliyor,
Deliye dönmeye başladım, ama senin sevginle bu delilik beni güzelleştiriyor.
Deliye dönmeye başladım, sensizlik zehir gibi damarlarımda dolaşıyor,
Rüyalarımda seni arıyorum, hayal dünyam seninle renkleniyor.
Bu delilik içinde kaybolmuş bir aşık olarak, sana koşuyorum delicesine,
Bırak beni deli olayım, çünkü sensizlik delilik, seninle varolmak ise neşe.
Deliye dönmeye başladım, aşkın hükmüne boyun eğdim,
Sensiz bir an bile, içime kara bir hüzün salıyor, deliliğe sürüklüyor.
Kalbim deli dolu, aşkınla delice coşuyor, delilik kurtarıyor beni kendimden,
Bir deliye dönüştüm, çünkü seninle var olmak, sensizliği delilikten daha iyi geliyor.
Kayıt Tarihi : 26.5.2023 14:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!