delişya yasnura 7
şiirimin can direğisin
keman göğsümün dilisin
yüreğim bir ömür seni inlesin
straduvaryus usta yattığı yerinde gülümsesin.
paslı umut çürütsün beni
uykum, uykusuzluğumda senden bağış
düşlerim ölüşlerimde delişya.
tedirginim şafak tedirgini karanlık bezgini
eşkıya tadında, yitik öykü katında
çapraz vuruşmalarda taranmalarda
gözyaşı pususunda yasnura
suskuda bir dal kırılması
tenhada bir çığ kopmasında, ağu deminde.
karanlık dünyamın iç ışığı içkinisin
gözlerim tükendi ellerim köreldi
tükenik dizelerim dile geldi
şiirimin çaldığı kapıdır yüreciğin
yaşamı anlamak ölümü aşmaktır
aşkın sular gözlerin şiirimin biricik kaynağıdır
yitirmek, kendini yitirirce yitmek
bulmak sonra karanlığın yüreğinden
bir iç ışık gibi kendini bulmak
uğruna yitirmek için bulmak delişya..
şiirimin son nefesine deksin bilesin..
Tunay Bozyiğit Seyduna
Kayıt Tarihi : 14.11.2020 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunay Bozyiğit Seyduna](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/14/delisya-yasnura.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!