Sırrı dökük aynalarda
Sessizce sancıyan ruhumun
Aksi sedası yankılanıyor
İzbelerde kök salarken umut tomurcukları
Dağlarda bahar renkleri cümbüş ediyor
Naif yüreklere paslı çiviler çakıyor zaman
İki firari kaçak gözlerim,
Etrafı tarayan.
Delişmen düşüncelerim
Bir servi gibi ayakta.
Sevinçle çepeçevre kaplanan kalbim
Heveskâr uçmaya
Kıyım kıyım kıyılmışken hüzünlerim
Bu enkaz yeniden imar oluyor içimde
Güneş erkenden tazeleniyor
Tükenmiş ruhların üzerine
Bahar emareleri
Belirmeye başlıyor toprakta
Özgürce uçarken
Zulme uğruyor kuşlar
Birer katre alev oluyor gözyaşlarım
Süzülürken yanaklarıma
Umutlarım girdap gibi göğe kıvrılıyor
Kollarım hayallere uzandıkça
Ayaklarım yerinde sayıyor
İçimde kanayan yaşlar
Taşıyor gözbebeklerimden
Dağlara uzanırken bakışlarım
Aklım sahra çöllerinde mecnun
Birazdan
Yolculuk başlayacak bilinmezliğe
Ve acının
Tekerlek izleri kalacak
Ruhumun üzerinde
...türkmenkızı...
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 23.8.2017 11:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!