Delirmişmiydim Ben Şiiri - Aslıhan Ak

Şimdi çok uzak bir yerdeydin .
Belki bir tren belki de vapurdaydın.
Belki bir bardak demli çay içiyordun,
Belki de bir muzlu süt.
Bense senden artakalanlarla bir bardak akşamdan kalmış ekşimiş bir şarap.
Sen pamuk şeker de alıyordun çocuklarına, eminim.
Oysa ben yosun yeşili olmuş yatak odamın tavanını bile sıvamıyordum.
Karıncalara ilaç sıkmıyordum mesela.
Hamam böcekleri kelebek misali uçuyordu salonda.
Benim umurumda da bile değildi.
Ciğer kebabının üstüne kimyon da atıyormuşsun.
Vay be! Ne büyük ayrıcalık .
Ben yemeğe en son ne zaman tuz attım,
Onu bile hatırlamıyorum.
Ayakkabımın bağcığını gelişigüzel bağlıyordum mesela.
İçtiğim sigaranın markası benim için hiç farketmiyordu.
Darbuka da ağlıyor,kanun da kalkıp oynuyordum.
Kareli deftere resim çiziyor,parşömen kağıdına seni yazıyordum mesela.
Ne olmuştu bana?
Delirmişmiydim ben?
Yoksa hayatım mı altüst olmuştu.
Turşunun sirkeyle kurulduğuna inanmıyordum artık.
İki seramiğin arasında ki derzin rengi umurum da bile değildi benim.
Belki de bir belgesel izliyordun.
İçin de kaplanlar, bukalemunlar olan.
Oysa ben televizyon sehpasının tozunu bile umursamıyordum.
Ayvalık tostunun içindeki ketcabın azlığından şikayet etmişsin.
Ah! Nasıl canım sıkıldı.
Oysa ben pilavı bile şehriyesiz yapıyordum.
Rakıyı şalgamsız içmezmiş, kahveyi şekerli.
Ben içtiğim viskiye dahi buz atmıyordum.
Yağmur yağıyor,şemsiye açmıyordum mesela.
Senin gibi elektronik sigara içmiyordum.
Odam gayet güzel,
Kül tablası gibi kokuyordu mesela.
Lahmacun satan amcanın burnunu karıştırdığı benim umurumda bile değildi.
Ah! Bir de mantı yiyormuşsun.
Yoğurdu sarımsaklı.
Ne güzel bir zevk, ne lezzetlidir umarım.
Ağır geliyor artık bana.
Ben sarımsağın köküne su bile vermiyorum.
Zehir zıkkım masallardan,yarabbi şükür diyerek kalkıyordum.
Çinli bir garsonun koltuk altı kokarak getirdiği pizzanın bir önemi yoktu benim için.
Kimbilir ne derdi var garibin diyordum.
Elektriği kesenlere seviniyor,kapıma damacanayla su getirenlere sövüyordum mesela.
Delirmişmiydim ben?
Bütün gün maç izlemenin hayalini kurarken,
Maça çeyrek kala başlıyordum sövmeye.
Oynayanlara da,topa da,kalenin filesine de...
Delirmişmiydim ben?
Yattığıma da sövüyordum, kalktığıma da.
Yaşadığıma üzülüyor,öleceğime seviniyordum.
Delirmişmiydim ben?