Nehir hızla akıyor durduramadığımız hayatın avuçlarında
Ben sarmaşık yaprakları ekliyorum nehrin bulanık sularına
Adam bir tuhaf bakıyor bulutların dağlara çarpan kollarına
Görmek istemediğimiz renkte akıyor yeryüzünün kirli ırmakları
Ürkütülmüş taylar gibi gerilmiş delirmiş bir adamın yüz hatları.
İşte bir dağ ördeği huzuru sulandırmadan yüzüyor nehirde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var