Delirmek Sen Olmamak Şiiri - Oğuz Kılıç

Yoktun sen..ben dikenli
telçekilmişhayvanabahçesinde
katatonik sürüngendimBirbil-
senbir hayvanatlıgasürgün,
haşarısağnaklarlahüznüntah-
akkümündeüzgünKıllarlasar-
malanmışkırçıllı sakalları içorganda
kök salmış; tragedyapençesinde
marazlanmış intiharla; içorganı
dönenkıllayırtılmışintihariğneleriyle
yırtılıpKısaltılmışHayvanatçauluyahayvandım
benyoktunsen yahayvanca parçalanıp
burda gebereceğim Yaelektroşokla
delirecegimmaphuslukçığlığıyla
dedim bunu yoktun sen..şizofren
sukunete deligömlek giydırdim
zincirlendimzindanındatravmatik
birbilsen..Tımarhane tenımden tel-
örgüler yırtarakhayvanatbahcesınden penceyle
saldırıp ya kelleniParçalayıp senı kat-
ledecegim ya pençemdekı jiletle
ejderhaları biçip bu foseptik
şehirde Korkunç geberecegim!
intihar çığlığıyla dedim bunuyoktun
sen..budamardajiletinkanSaltan-
atıydı bu damarda tahta çıkan
kanın padişahlıgıydı..bufermanın
damarımdan fışkırıp Mukavva
kalbe kazınmasıydı...yoktunsen!
tımarhanekoğuşunDakudurupBenölürken
yani kaplanları derisinden yüzerken
güllabici ifritlerin uğultulu nefsiydim ben..
elektrik damarında sıçrayan foseptikten
anarşist tenyaların bağısak çeperlerinden
paramparça ruhumla kırbaçlanıp geçtim hep..
Yani ya eroinman damarlara şırıngayla gireceğim
ya kırbaçların şakladığı korkunç dehlizlerde
şizofrenik konseptle lanetli bir müntehirim!
Katastrofik çığlıklarla dedim bunu yoktun
sen! travmatik hatırata deligömlek giydırdim
zincirlendim zindanındatravmatik bir bilsen!
Kırbaçlı sakalımda kırkayaklar atarak elektrik
çarmıhlarda voltajla çarpılarak; ya anarşist
hayvanların kibiriyle delireceğim
ya tımarhane dehlizlerde Damarlarımı
Kesip paslanmış jiletlerle intihar edeceğim!
boynuzlu ifritlerle dedim bunu yoktun sen..
bu eroinin damarlarda hüzünkar
esvabıydı Bu goldenshottan gebermenin
kasvet tarikatıydı.. Bu kılıçların
damarımdan fışkırıp çıldırmış
kısraklarla şahlanmasıydı..
yoktunsen! tımarhane damarlarda
kudurupBenölürken