Delirme Zamanı Şiiri - Ufuk Faruk Köseoğlu

Kavuşamamanın acısı değil bu
Kavuşamayacağını bilememenin acısı
Niye yapılmış bu tüm masalar biz oturmayacağız ki hiç
Nereden bulmuşlar bu tekerleği hiçbir taksi bilmiyor ki adresini
Neden özlemek diye bir şey var sonunda kavuşulmayacaksa
Yanlış çağda doğmuşum belli
Asırlar önce yaşamalıydım.
Yine bilirdim ama değil mi biri var olacak bu evrende tüm herşeyin kıskanacağı.
Varlığının ağırlığı o kadar büyük ki şimdi sanki evreni taşırım içimde
Sonra içim dışımla karışır.
Ben yaşamam sen yaşarsın sadece bende.
Ben ben olmaktan vazgeçerim seni daha çok var edebilmek için.
Kavuşulmayacak bir hayalle yaşarım ki delirmek üzereyim.
Hangi tımarhanede unutturabilirler seni bana.
Belki aşk delirmektir.
Belki senin delirme zamanın gelmemiştir.