Hiç kimsenin bilmediği
Ve anlayamayacağı bir isyandır
Gözlerimde taşıdığım ateş,
Nedenini en son söyleyeceğim…
Yasaklı coğrafyaların
Gelip gitmelerinden kalan
Ayak seslerine tıkadığımdan beri kulaklarımı,
İsyankâr ruhumu çıkarıp yaktım
Üzerindeki kan lekesi çıkmayacak bir gömlek gibi.
………………………
Sayısız yanılsamaların öğretmiş olması gerekirken
Şu aciz parmaklarıma yokluğunu,
Hala alışamadım.
Gitmeleri anlatmaya çalıştığının farkındayım
İmkânsız aşkıma.
İnat ve isyanla inkâr ediyorum g/özümün gördüğü gerçeklerini.
……………………
Boğazıma sevdan takılıyor her nefesinde sensizliğin,
Benliğimden beklenmeyecek bir yüzsüzlükle
Hala sen soluyorum yokluğunda.
Yarım kalan hiçbir hikâyenin
Devamının yazılamayacağını öğrendim artık.
Demiştim ya kendi hikâyemi yeniden yazabilseydim diye.
Başaramadım.
Ama çok sorguladım;
Ruhumun açlığından belki de
Her gördüğüm sevgi kırıntısına
Koşulsuz bir teslimiyetle sığınışım.
Yetiştirme yurtlarının
İstismar edilen kimsesiz çocukları gibi
Geceleri yastığıma sarılıp ağlamalarımsa
Hep aynı kandırılmışlığın farkındalığı.
Bundan sonra da______________
Dokunma sakın bir daha ruhuma;
Aciziyettir bunun adı.
Başka hiçbir halt değil.
Daha tüyleri bile tamamlanmamış yavrusunu
Yuvadan atan bir kuşun gaddarlığına eş değerdir.
Dokunma bedenime
Cehennem ateşi taşıyan o ucube parmaklarınla,
Zihnim yerle yeksan zaten
Her yaşanan gün de
Bir öncekinin iz düşüm noktası nasıl olsa.
Görmezden geldiğinden beri sana biriktirdiğim intiharları;
İsimsiz intikamlar doğuruyorum
Tanımadığım evlerin kapılarına bırakıp kaçtığım.
Hiç birini de bir daha aramıyorum.
Elimi daldırdığım su kana dönüşüyor.
Rivayete göre lanetlenmiş bedenim.
Gizlenebileceği bir sebep arıyorum bu depresif gülüşlerimin,
Bulamıyorum…
Git gide bir şeytana dönüşüyor suretim;
Önce avurtlarım çöküyor.
Ardından ateş topu oluyor gözlerim.
Kapısında seni bekliyorum
Bana yarattığın bu cehennemin.
6`Şubat`2009 Aydın...
Aylin BaşdemirKayıt Tarihi : 18.2.2009 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Devamının yazılamayacağını öğrendim artık.
Yaşanmış duyguların şiir hali sanki...Tebrikler ve başarılar diliyorum
UNUTULUŞ…
Unutuluş…
Zalimliğidir, kirli zamanların arkasında saklanan.
Tutkuların, kemik erimesidir,
Sevinçlerin kulağına ot tıkayan umursamaz duygu,
Uzaklaşan yakınların kederli ayak sesi,
Özlemlerin boğazında açlık nefesidir.
Sıcak yarada kezzap!
Aklın mağarasında zincirli emzikli çocuk,
Gelincik tarlasında kaktüs çiçeği,
Rüyaların kapısında bekleyen cehennem,
Yarım bırakılan şarkıların isyankâr notalarıdır,
Unutuluş…
Toprağın yeşile küsmüş hali,
Her sofrada boğazı düğüm düğüm eden lokma,
Ertelenen umutların kum fırtınası,
Kimseye açılamayan duyguların kahkaha atan cellâdı,
Her akşam uğranan meyhanede…
****************masada bırakılan bir duble bardak,
Gözyaşına bakamadığın paramparça bir ayna,
Ağaran saçınla alay eden zaman,
Ve de…
Bir türlü yakanı bırakmayan gülüşlerin kan kırmızı dikeni.
Ah…
Unutuluş…
Sabır kıyısında uçurum,
Çıldırmanın sıfır noktasına düşen mermi,
Altı çizilemeyen hayaller,
Sözünde durmayan yağmur,
Çelik mazgallarda paslı bir çivi,
Atom çekirdeğinde kıvılcım,
Mezar taşına kadar sefalet,
Doğumdan ölüme eğri büğrü yol,
Dengelerin düzen tutmayan endazesi,
Çağları sorgulayan erkin, kurşuna dizilmiş nefesi,
Seccadenin eskimeyen dizi,
Tespihin tane tane yalnızlığı,
Ve de…
Tozpembe beklentilerin kül rengi adımlarıdır,
Unutuluş..!
TÜM YORUMLAR (6)