Deliriyorum Şiiri - Efruz Kağan Bakır

Deliriyorum… Bi ses ver deliriyorum Burada hayalinle yaşıyorum Hâlbuki damarlarımdaki kan kadar yakın Kıtalarca uzak ve efsaneler kadarsın Gözlerine hapsettin ruhumu orada yaşayacak Ziyaret zamanı gelince gözyaşı olup toprağa karışacak Gel ey ahu gözlüm, tükendim… Tükendim. Kurudum, toz oldum, dipsiz okyanus kadardım Çığlıklarımı duyan yok mu sal artık ruhumu Gel demek ne kadar zor, al nutkumu Git demeye razı bu yürek, ah bir gelsen Anla sendeyim anım sensin, canım sen Hava olup dolaşsam, sana ulaşsam, sızsam içine Damarlarında aksam bile benimsin diyemem kendime Seni seviyorum bak, kazıdım buraya Ama söyleyebilir miyim sana, gel sor dudaklarıma Elbet bulacaksın birini sana bunu yaşatacak İşte o zaman halimi belki anlarsın, acıyarak Bir ses ver bir ses yalnızca bir ses, haykırıyorum Yemeden kesildim susuyorum, bardağı bile tutamıyorum 20.03.2012