Deliriş Şiiri - Ahmet Güreşçioğlu

Daracık sokakları hiçbir yere çıkmayan bir yerdeyim.

Dualar taş minarelerde okunuyor.
Ölüleri diriltecek bir savaş istiyor insanlar.

Her gün içimizde biraz daha kök salan bu arsız arzuyu saygı duyulası yüce bir şey olarak benimsedik,
Yabancısı oldumuz insanlık dışı bir yerde,
Kendi elletimizle inşa ettiğimiz tımarhanede.

Tanrı'ya dönen gemileri ateşe verdik.
Ona bir tek onu yenebilmek için dua ediyor, göklerde yaktığı meşaleler sönsün istiyoruz.

Ama beklenen bir türlü gelmiyor
Hayallerimiz gerçek olmuyor.

Sanki Tanrı güçlüyü kolluyor.

Biz, göz göre göre deliriyoruz.