Mavi kundakta bebekler ölür
Her aguda elverişsiz bir akşam
Gökyüzünde Bethoven ölür
İstanbul titrer, titrer ne yapsam
Aslını devşir bu yolun
Asıl olan küle bir isim
Şaklasın pervasız kırbaç
Her harfin üzerinde
İsim bana ben olsun
Ağla!
Her taraf küfre dönük
Son haliyle sevda edebsiz
Gitmeli hüriyyet,
Renksiz hayallere doğru, sebepsiz
Gamze olmalı yanağında musikinin
Ki şen dualarla örtünsün
Toprak herbir ölüye
Gökyüzü gibi görünsün.
Acıtacak;
Musalla taşının ayrılığı,
Saadetin son elma payında
Kötü bir söz kadar siyah
Sevda yüklü canını...
Kayıt Tarihi : 12.7.2004 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
