Delirdimde Şiiri - Mehmet Soysal

Merhaba
Tanıdın mı beni?
Çok kalmak değil niyetim
Sadece bir kaç sorum var bilmek istediğim
Yo hayır korkma
Gayet sakin ve aklım başımda

Seni kırmak değil amacım
Sakın yanlış anlama

Biliyor musun?
Saçların ve bakışların hiç değişmemiş
Saçların hala buğday kokuyor hissediyorum
Ve bakışların hala birşeyler ifade ediyor

Neyse geçelim bunları
Zaten bi kaç şey sorup yok olacağım ortalıktan

Ben seni önceden çok mu sevdim?
Delirecek, aklımı yitirecek
Ve kendimi tanımayacak kadar çok mu

Şaşırma sakın
Saçlarını ve bakışlarını tanıdığıma aldanma
Kendimi unuttum da
Büyük kocaman bi okyanus ortasında kayboldum da
Sadece merak ettim
Ben aklımı ne için yitirdim?

Ellerini uzat bana
Son kez bakayım
Bana veda eden
O kırasılası ellerine

Sus! sakın konuşma
Yüreğimi bedenimden söken
O keskin zehir sözlerini dudağından çıkarma
Çünkü yeterince kırıldı ruhum
Bedenim param parça

Seni görünce bak nasılda hatırlıyorum herşeyi
Öldüm ulan ben
Öldürdün beni
Söyle değermiydi bunlara
Aklımı, yüreğimi alıp
Doğmamış güneşimi çalmaya
Ve içimdeki çocuğu öldürmeye değermiydi

Hadi yine kov kapından
Yine fırtınara bırak soğuk ruhumu
Yine parçala yüreğimi
Ateşlere ver seni unutmaya yemin etmiş bedenimi

Bak yine pişman ettin beni
Yine hatırlattın kendimi
Adını bile hatırlamazken
Yine o kör olası gözlerini hatırlattın

Sahi ben seni çok mu sevdim?

Sahi sen neden gittin?
Yüreğin yokmuydu paylaşmaya
Bak yine unutmaya başlıyorum
Ayrık olunca mevzu kendimi kaybediyorum

Hadi kapat kapıyı
Yine unutmaya başlamışken herşeyi
Yeniden kapat
Canlanmasın içimdeki fırtına
Aklım bulanmışken
Yüreğim durmuşken
Ben ben olmaktan çıkmışken
Kapat yeniden

Kovmana gerek yok kapından
Bu sefer ben gidiyorum
Zaten artık seni tanımıyorum
Hatrılamıyorum
Saçma sapan sözler ettimse
Kusuruma bakma

Ben delirdim artık
Ne seni ne kendimi hatırlıyorum
Sadece kendime deli tanısı koyacak kadar yaşıyorum

Hadi kapat kapını
Ve kaybol karşımdan

Çünkü;
Yeniden akıllanmaya tahammülüm yok artık